Cecilia compleet uitgedroogd....Ko Chang!!!
Door: noutsi
Blijf op de hoogte en volg sara
15 Maart 2009 | Thailand, Bangkok
hellowww...
ben ik weer (nu kijkend over Lonely Beach op Ko Chang...tijdens een hele mooie zonsondergang....)...
we waren gebleven bij de mooie ochtend op Bamboo island... ik zal even wat vaart zetten achter de komende tijd, want ik loop een beetje achter whahaha...
nadat we heerlijk nog een hele ochtend op Bamboo island hebben gelegen en heel veel schelpen hebben gevonden...zijn we terug gevaren naar het vaste land...en daar hebben we nog een nachtje doorgebracht...om vervolgens de volgende ochtend door te reizen naar thailand...Ko Chang...megaa mooi eiland(waar ik nu dus al zit)...maar dit verliep helaas niet zoals het had moeten gaan...cecilia had namelijk al drie weken diaree...dus de combinatie Buitenland, diaree, veel zon en weinig water drinken...is niet goed gegaan....dat bleek want we stapten de bus in en Cecilia moest gewoon letterlijk huilen omdat het echt niet goed met haar ging...wij toch die stomme bus in..veel te warm...stinkende mensen ...voor haar... nou we rijden nog geen 30 minuten ...en cecilia kreeg een enorme zweet aanval... (ik zat schuin aan de overkant achter tol en Cil...en zag ineens dat Tol heel erg schrok en cil riep..dus ik schoot omhoog vanuit mijn luie houding, en tol riep weer Cil, maar dit keer met angst in zijn stem..ik zie ceil dr hoofd naar voren vallen en duik uit mijn stoel...
Cecile compleet van de wereld en reageergde niet meer op pijnprikkels of stemmen.
pas toen er man tijgerbalsem onder haar neus hield(hoe kom je erop?!)..reageerde ze vaag. Ik riep in alle talen of er een dokter aanwezig was en en riep dat de bus moest stoppen... tolly wilde absoluut niet verder reizen en nam cil in zijn armen naar buiten en zorgde ervoor dat de buschauffeur een taxi aanhield zodat we terug konden naar s-ville. Cecilia was nog steeds letterlijk half van de wereld en ik heb gedacht in de bus(net als Tol bleek later...ik moet hier in Cambodja in the middle of nowwhere mijn schoonzus reanimeren, tolly voelde zelfs haar hartslag, zolang duurde het voordat ze bijkwam.
affijn wij met een (bleek later geen taxi te zijn) busje terug...de minuten leken uren en cil bleef maar wegvallen
het aller ergste was nog: je bent in een vreemd land met alleen in de hoofstad een groot ziekenhuis(die is 6 uur verdop)... HIV percentage in dit land is heel erg groot ..dus alles met naalden wil je gewoon serieus ontwijken. hoe4 erg is deze situatie?wat heeft ze?wat gebeurde er net? overleeft ze dit wel?
ze was zooo wak en reageerde bijna niet meer op mijn knijpjes in haar benen...en toen...
brak ik gewoon op die achterbank in dat fokking veel te warme busje..huilend zat ik daar..want even zonder dolle...waar wij heen reden was een oude garage ofzo aan de kant van de weg in s-ville...daar hing een kruis boven en dat was het...serieus ik stond daar(tol was met cil naar binnen gestormd) en ik keek om me heen en toen begon ik me ernstig zorgen te maken, en beogn heftig in mijn Lonely Planet te zoeken naar alle ziekenhuisdingen die er waren in cambodja, en ik weet nog dat ik dacht ...we noeten met een helikopter ofzo naar Bangkok...dit overleeft zij niet.
ik heb zelfs op het punt gestaan om naar Nederland te Bellen om te kijken of ik iets over hoofd zag en dat er misschien wel iets in onze buurt was..maar waar moet ik heen bellen?wat zeg ik dan? ...na een tijd kwam tolly naar buiten...cecilia was volledig uitgedroogd en moet met spoed aan het infuus...maar cecil en tol wisten ook dat het geen goed idee is om hier met een naald geprikt te worden..en we kregen uiteindelijk een kuur mee en een aantal andere medicijnen...
per toeval(omdat ik eens een plek ging regelen om te slapen) vertelde ik aan een tuk tuk driver dat ik naar independence beach wilde( e\want ik dacht dat we daar al die dagen al geweest waren, maar dat was een beach dat op deze naam lijkt bleek later)...Tolly zei op een gegeven moment..saar wat heb je tegen die man gezegd? dus ik vertellen dat ik die beach zei en daar het allebeste hotel wilde hebben voor cecilia omdat ze erg ziek was...tolly zei..saar we rijden naar het luxe gedeelde van de duurt hier...ik lachen...en niks was minder waar...
we rijden een weg op...het leek de snelweg wel van Dinsey world...komen we met ons vieze koppen en backpacks..in een ranzige tuk tuk..bij het mooiste ..grootste hotel dat er in wijde omtrek te vinden was...walhala!!!!! saartje regeld het wel...zwenbaden...roomservice...kingkong zise bedden...vette shit man!!! ff serieus!! heel heel erg mooi daar...we hebben daar 2 nachten geslapen zodat cil kon opknappen...en nu gaat het weer als vanouds met haar!! gelukkig!!... nadat we uit het hotel zijn gegaan hebben we een prive taxi genomen naar de grens van Thailand(cil kon geen bussen aan nog)en zijn we nu drie dagen geleden aangekomen op een heel mooi eiland...maar daarover vertel ik jullie morgen even...want nu ga ik eten en zuipen..daaag fannies en friends
ben ik weer (nu kijkend over Lonely Beach op Ko Chang...tijdens een hele mooie zonsondergang....)...
we waren gebleven bij de mooie ochtend op Bamboo island... ik zal even wat vaart zetten achter de komende tijd, want ik loop een beetje achter whahaha...
nadat we heerlijk nog een hele ochtend op Bamboo island hebben gelegen en heel veel schelpen hebben gevonden...zijn we terug gevaren naar het vaste land...en daar hebben we nog een nachtje doorgebracht...om vervolgens de volgende ochtend door te reizen naar thailand...Ko Chang...megaa mooi eiland(waar ik nu dus al zit)...maar dit verliep helaas niet zoals het had moeten gaan...cecilia had namelijk al drie weken diaree...dus de combinatie Buitenland, diaree, veel zon en weinig water drinken...is niet goed gegaan....dat bleek want we stapten de bus in en Cecilia moest gewoon letterlijk huilen omdat het echt niet goed met haar ging...wij toch die stomme bus in..veel te warm...stinkende mensen ...voor haar... nou we rijden nog geen 30 minuten ...en cecilia kreeg een enorme zweet aanval... (ik zat schuin aan de overkant achter tol en Cil...en zag ineens dat Tol heel erg schrok en cil riep..dus ik schoot omhoog vanuit mijn luie houding, en tol riep weer Cil, maar dit keer met angst in zijn stem..ik zie ceil dr hoofd naar voren vallen en duik uit mijn stoel...
Cecile compleet van de wereld en reageergde niet meer op pijnprikkels of stemmen.
pas toen er man tijgerbalsem onder haar neus hield(hoe kom je erop?!)..reageerde ze vaag. Ik riep in alle talen of er een dokter aanwezig was en en riep dat de bus moest stoppen... tolly wilde absoluut niet verder reizen en nam cil in zijn armen naar buiten en zorgde ervoor dat de buschauffeur een taxi aanhield zodat we terug konden naar s-ville. Cecilia was nog steeds letterlijk half van de wereld en ik heb gedacht in de bus(net als Tol bleek later...ik moet hier in Cambodja in the middle of nowwhere mijn schoonzus reanimeren, tolly voelde zelfs haar hartslag, zolang duurde het voordat ze bijkwam.
affijn wij met een (bleek later geen taxi te zijn) busje terug...de minuten leken uren en cil bleef maar wegvallen
het aller ergste was nog: je bent in een vreemd land met alleen in de hoofstad een groot ziekenhuis(die is 6 uur verdop)... HIV percentage in dit land is heel erg groot ..dus alles met naalden wil je gewoon serieus ontwijken. hoe4 erg is deze situatie?wat heeft ze?wat gebeurde er net? overleeft ze dit wel?
ze was zooo wak en reageerde bijna niet meer op mijn knijpjes in haar benen...en toen...
brak ik gewoon op die achterbank in dat fokking veel te warme busje..huilend zat ik daar..want even zonder dolle...waar wij heen reden was een oude garage ofzo aan de kant van de weg in s-ville...daar hing een kruis boven en dat was het...serieus ik stond daar(tol was met cil naar binnen gestormd) en ik keek om me heen en toen begon ik me ernstig zorgen te maken, en beogn heftig in mijn Lonely Planet te zoeken naar alle ziekenhuisdingen die er waren in cambodja, en ik weet nog dat ik dacht ...we noeten met een helikopter ofzo naar Bangkok...dit overleeft zij niet.
ik heb zelfs op het punt gestaan om naar Nederland te Bellen om te kijken of ik iets over hoofd zag en dat er misschien wel iets in onze buurt was..maar waar moet ik heen bellen?wat zeg ik dan? ...na een tijd kwam tolly naar buiten...cecilia was volledig uitgedroogd en moet met spoed aan het infuus...maar cecil en tol wisten ook dat het geen goed idee is om hier met een naald geprikt te worden..en we kregen uiteindelijk een kuur mee en een aantal andere medicijnen...
per toeval(omdat ik eens een plek ging regelen om te slapen) vertelde ik aan een tuk tuk driver dat ik naar independence beach wilde( e\want ik dacht dat we daar al die dagen al geweest waren, maar dat was een beach dat op deze naam lijkt bleek later)...Tolly zei op een gegeven moment..saar wat heb je tegen die man gezegd? dus ik vertellen dat ik die beach zei en daar het allebeste hotel wilde hebben voor cecilia omdat ze erg ziek was...tolly zei..saar we rijden naar het luxe gedeelde van de duurt hier...ik lachen...en niks was minder waar...
we rijden een weg op...het leek de snelweg wel van Dinsey world...komen we met ons vieze koppen en backpacks..in een ranzige tuk tuk..bij het mooiste ..grootste hotel dat er in wijde omtrek te vinden was...walhala!!!!! saartje regeld het wel...zwenbaden...roomservice...kingkong zise bedden...vette shit man!!! ff serieus!! heel heel erg mooi daar...we hebben daar 2 nachten geslapen zodat cil kon opknappen...en nu gaat het weer als vanouds met haar!! gelukkig!!... nadat we uit het hotel zijn gegaan hebben we een prive taxi genomen naar de grens van Thailand(cil kon geen bussen aan nog)en zijn we nu drie dagen geleden aangekomen op een heel mooi eiland...maar daarover vertel ik jullie morgen even...want nu ga ik eten en zuipen..daaag fannies en friends
-
15 Maart 2009 - 14:12
Marja:
die arme cil, heel fijn dat ze weer op peil is, ja dat is even schrikken zeg. veel water drinken lieve schatten.
dikke kus van Marja -
15 Maart 2009 - 16:36
Sara:
Jeetje wat zal dat schrikken geweest zijn zeg! Wat een verhaal zeg! Flink aan de norit is de beste tip die ik kan geven....zorg goed voor jullie zelf! Kussies
Ps had ook nog wat mail naar je hotmail gestuurd van dd week! Xxx
-
16 Maart 2009 - 16:05
Willy:
Shit das even schrikken.Ben heel blij dat t beter net r gaat. k geloof dat bouillon ook goed iszolang er maar zout in het vocht zit. Lieve Cecilia,Sara en Tolly ik wens jullie nog een fijne tijd de laatste dagen kussssssssssssssssssss WIL -
16 Maart 2009 - 16:07
Willy:
Shit das even schrikken.Ben heel blij dat t beter net r gaat. k geloof dat bouillon ook goed iszolang er maar zout in het vocht zit. Lieve Cecilia,Sara en Tolly ik wens jullie nog een fijne tijd de laatste dagen kussssssssssssssssssss WIL -
16 Maart 2009 - 16:08
Willy:
Oorlam je hebt een leuke humoristische schrijfstijl.keep on writing -
16 Maart 2009 - 16:09
Willy:
Shit das even schrikken.Ben heel blij dat t beter net r gaat. k geloof dat bouillon ook goed iszolang er maar zout in het vocht zit. Lieve Cecilia,Sara en Tolly ik wens jullie nog een fijne tijd de laatste dagen kussssssssssssssssssss WIL -
16 Maart 2009 - 18:47
Robert:
Ik ving al iets op dat je weg was ,wat leuk.
Maar ongelofelijk wat een verhaal zeg ,gelukkig dat alles goed is gekomen.
Heel veel plezier nog met z'n alle.
Gr. Robert -
16 Maart 2009 - 18:48
Robert:
Ik ving al iets op dat je weg was ,wat leuk.
Maar ongelofelijk wat een verhaal zeg ,gelukkig dat alles goed is gekomen.
Heel veel plezier nog met z'n alle.
Gr. Robert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
