Don't u just love bad tours? :)

Inle Lake.. zoo puur het grootste gedeelte, maar tegelijk opgefokt door toerisme nu al..
Maar laten we beginnen met het pure gedeelte.. ik trek mn ipod uit mn oren, na 11 uur dezelfde playlist geluisterd te hebben, en de jongeman in de bus vraagt me 5 USD te betalen als Fee om het gebied in te mogen... okee, daar ontkom je niet aan als toerist, want hij vertelt me dat dit voor de overheid is... En dat als ik niet betaal ik weer terug naar Yangon mee moet... grrr %#$^!! ... Daar word ik zo moe van... Omdat je toerist bent betaal je overal voor!en veel ook!..dat is nou eenmaal zo.. Maargoed ik zou beginnen met het pure gedeelte.. De bus stopt s ochtends vroeg om 7 uur in een straatje ... We stappen uit, lopen dwars door alle locals die je vervoer aan willen bieden en natuurlijk voor de hoofdprijs.. Dus nee Noutsi neemt de benen wagen en met backpacks en al loop ik de straat door.. Ik draai de hoek om en op n stoffig paadje naast een riviertje waar de mist op hangt valt mijn oog op wel 25 jonge monniken die onderweg zijn vanaf de tempel om eten op te halen in t dorp.. Ik gooi mn backpack op de grond.. en geniet van deze mooie ochtend verrassing! Op de een of andere manier vind ik het altijd erg emotioneel om monniken te zien, en zeker in een heel mooie omgeving.. maar dat ter zijde, meteen voel ik dat dit dorp ook weer zo fijn zal aanvoelen.. Ik loop door en spot vrijwel meteen mijn guesthouse! en meteen krijg ik een heerlijk ontbijtje aangeboden... nou was dat mooi en puur of wat? ( Dat ontbijtje;))...zo n straatbeeld vind je niet in nederland!
Vervolgens kan ik om 9 uur in mijn kamer en eenmaal opgefrist en wel, besluit in een tour over het meer te nemen... Een van de must do's in deze omgeving... Dus jah laten we dat maar doen( en NEE had ik het maar nooit gedaan!!) .. de man begeleid me naar t bootje voor de dagtrip, een leuke longtailboot met houten stoeltjes... Een prive bootje.. dus hop 1 noutsi, 1 Tanya en 2 grote rugzakken inladen en go! ( Was ik er maar nooit ingestapt!!).. we tuffen weg en ik zit nog geen 3 minuten en voel hoe moe ik eigenlijk ben... Die nachtbus was zooo koud dat ik geen oog heb dichtgedaan hahaa... Eerst het smalle stuk doorvaren, dan naar het grote Inle meer. Spannend!!!..

We komen aan op t grote meer ( en dit was echt heel erg mooi) ... En spot meteen de vissers en vissersboten... mooi! heel erg mooi, dat grote meer, de bootjes en de bergen op de achtergrond! eenmaal het grote stuk overgestoken ( tot nu toe wás het echt een hele mooie trip... Tot nu toe...).. Komen we aan bij de eerste stop van de dag.. En daar kom ik erachter wat voor kut trip dit is!..
Het is een papiermakerij... Ohh wacht misschien moet ik eerst even vertellen wat de tour inhoud.
De trip houd in dat je de hele dag over het meer vaart.. Een highlight op t meer is dat je een lokale ( my ass!) markt bezoekt, naar villages vaart en onderweg kunt zien hoe zilvere sieraden worden gemaakt, papier etc... Voor de mensen die al eens in azie zijn geweest ruiken nu als het goed is al wat voor dag dit kan zijn ...
Affijn de papier makerij!: we stappen uit t bootje, de vlonder op en daar staan meteen drie vrouwen klaar om ons rond te leiden in hun papier makerij... ( zelfde als in ieder land hier in Azie).. Dit duur 30 seconde, en dan word er gezegd ... Come inside ... Mastercard ok for pay! ... Waaat!!! hahha je denkt toch niet dat ik veeel te duur een boekje bij je ga kopen... Echt t sloeg nergens op dit... krijg de F...!.. Na goed t kwartje viel nog niet echt bij me ... Maar dat duurde maar 1,5 stops away! ... Volgende stop in t floating dorpje op palen.. De zilvermakerij... We stappen uit t bootje de vlonder op en meteen staan drie vrouwen klaar om ons rond te leiden in hun zilvermakerij...dit duurt 30 seconde en dan word er gezegd... Come inside... Mastercard ok for pay... Waaaaaaaatt waaaaaaattt!!! Dit is n grap!! Niet? Ohhww... ehmm.. hup Noutsi gaat ook hier inside.. ( op dit punt lach je nog ... Loopt rond en denkt.. hoe dan?! )
Na goed soms valt n kwartje vlugger, soms wat langzamer... ( belangrijkste is dat het kwartje gaat vallen! I think..)
Okee fris en fruitig naar stop nummer drie... de woodcarving.. ik denk bij mezelf.. Ehmmm... weer n makerij van t een of ander?.. Ik zeg tegen de guide: how many more shops?... Hij lacht lief ennnn het is weer stil... ( jah that sucks)..taalbarrieres ;)
We stappen uit t bootje en meteen staan er drie vrouwen klaar om ons rond te leiden, dit duur 30 seconden en dan word er gezegd... Come inside... Mastercard ok for pay.. ( begint bij jullie t kwartje al te vallen... herhaling?)
Nee ff serieus reaaallllyyyyyy!!!! Ik schiet enorm in de lach en denk bij mezelf, ik word GVD van de ene naar de andere shop getoured en ik heb er zelf ook nog voor betaald om dit te mogen doen! ... ik kan om veel dingen lachen, maar ik ben gekke gerrit niet!... No i am not comming inside... de vrouw kijkt me aan, kijkt naar de guide... En loopt geirriteerd weg... ( Wat me al meteen opviel en ik ook echt wel snap, is dat de guide over commisie voor krijgt en dat gaat als volgt... noutsi stapt in het bootje terug, 1 dame loopt met ons mee naar t bootje en duwt "ongezien" geld in de handen van de guide) Ik bedenk me dat dit weleens de hele dag zo kan gaan en vraag aan de guide of ik t overzicht van de dag eens mag zien..

Ready for het overzicht? Komt ie: blacksmith, woordcarving, fruitgarden, weaving, paper making, silversmith, puppetmaker..en nog 4 van dit soort dingen on that map..
oke "Sara in actie kom" tijd... Of hij t nou begrijpt of niet... Ik wil naar t restaurant en dan naar de( wat ze zeggen must see local) markt en alweer naar huis... Ik ga toch niet van 9 tot 17 dit doen .. Kom op!
Sara: oke sir.. Take me to restaurant..
Sir: *lacht* en snapt er geen hol van
Sara: sir RESTAURANT... En wijs op het overzicht waar t ertussen staat ergens halverwege het schema..
Sir: *paniek in oogjes blik* begint te bellen met ik denk zn manager, en zegt ok ok...( de reden dat hij moet bellen is omdat ik niet naar de andere wil die voor de lunch zijn gepland, en dus voor hun geen extra commisie)

Nadat ik heerlijk heb gegeten op een prachtige vlonder, echt met n stunning view, vraag ik de guide om mij naar die markt te brengen, maar ook hier gooi ik roet in zijn eten en hij begint weer heftig te bellen, als t allemaal is goedgekeurd word ik naar wat echt de highlight moet zijn gebracht en ik verheug me er erg op.

Los van die winkeltjes is de omgeving echt heel erg mooi en rustgevend... En geniet ik echt volop van de huisjes, de mensen, en de geuren en kleuren die ik op me in laat werken!
Ahhh we naderen de markt.. 1 Noutsi off board! Ik loop richting de eerste kraampjes en mijn oog valt spulletjes die ze overal in yangon hebben.. Grappig.. Maar local? .. Ik ben nog tien kraampjes verder en ik zeg hardop... Kom op zeg!! wat n trip!.. Ieder stalletjes heeft precies hetzelfde en dat bestaat uit de standaard armbandjes, kettingen, buddha beeldjes, en ga zo maar door.. Ik schiet in de lach en vraag de guide om me terug te brengen naar het dorp.. ik ben op het meer geweest... Het was erg mooi... Maar ik raad t eigenlijk niemand aan.. Dit gebied is te overspoeld met toeristen en dat heeft t verpest.. ( want ook de hele dag werden natuurlijk de toeristen in en uitgeladen)... Haha... Gelukkig koste de hele trip me maar 6 euro ongeveer dus dat valt mee hihi. (Ik moest ook wel gelijk denken dat als Carol hier met me geweest was, wij waarschijnlijk zwaar de slappe lach over dit hadden gehad!! ... en ik weet ook zeker dat ze nu hierom lacht, want ook wij samen hebben dit soort dingen meegemaakt.. Dus Carol: ik heb hier voor ons samen gelachen!)

Nadat ik terug ben in het dorp besluit ik neer te ploffen bij n hippe bar, met een stopcontact...( hip toch?) Telefoon opladen en wijntjes drinken... Not such a bad idea!
ik besluit s avonds naar de puppetshow te gaan. Op de een of andere manier ga ik overal waar ik reis naar een traditionele show, dus waarom nu niet... en ik moet zeggen wat ik hier mee maak is zoo schattig, de man en de show hebben mn hartje gestolen ...
Ik fiets erheen om n kaartje te kopen en zie dat het theatertje eigenlijk innieminnie klein is... drie houten bankjes en podium van drie bij 1 meter ongeveer. Ik denk.. Ahhww wat leuk en met mn kaartje op zak vertrek ik nog even om wat te eten!.. na t eten fiets ik terug en zie dat twee toeristen ook besloten hebben de show ( showtje!) bij te wonen. Wat n feest! We ploffen op de bankjes, en de man komt zich voorstellen.. Hij zegt nog even te willen wachten of er nog meer toeristen zullen komen ( en vol smart wacht hij nog even voordat hij het deurtje dichtdoet).. Even later krijgen we een klein kopje met thee en vertelt de eigenaar dat hij dit al heel lang doet en heel blij is dat de zaal bijna vol zit( dat is maar hoe je het bekijkt, maar idd de drie bankjes waren bijna vol)..het licht gaat uit( valt volgens mij vanzelf uit, want dat deed het al een paar keer die avond in het hele dorp).
de muziek gaat aan( heb je wel eens een kraai gehoord die vermoord word, of een zangvogel die achteraan in rij heeft gestaan bij god voor n paar goede stembanden?).. En de gordijnen gaan open en dan begint de allerschattigste puppetshow ever.. Poppetjes die hij laat dansen.. Ahwww... Het allermooiste is nog ( en dat heeft de man zelf echt niet door)dat de man gewoon zichtbaar is, want het bovendoek is tekort. Ik kijk een man aan en beide schieten we in een zachte, en niet hoorbare voor de man, lach!.. Zoo lief, zo authentiek dit hele gebeuren.. Na de show komt hij een buiging maken, en mogen we het gastenboek schrijven. Hij vraagt ons om alsjeblieft door te vertellen over deze show, zodat hij het niet hoeft op te geven want er komen te weinig toeristen op af. Dat snap ik en zal ik ook doen maar iets in mij zegt dat dit zo puur moet blijven. Natuurlijk begrijp ik dat de man en zn gezin moeten eten en dus als je bij Inle Lake bent ga hier heen, en niet alleen voor de man zn eten, maar dit is echt zo leuk! Must see!!

na de show fiets ik weer richting het "stopcontact" barretje en onder weg zie ik de man lopen waarmee ik moest lachen. Ik nodig hem uit mee te gaan aangezien hij ook alleen is en samen drinken we nog ff een wijntje voordat ik naar mn kamer ga. Dit was weer een vruchtbare dag die ik voor geen goud had willen missen.

De volgende dag besluit ik te gaan fietsen rondom het meer... Dus hup fietsje met mandje... En go!!.. wat is het hier prachtig!!.. Tanya en ik fietsen een half uurtje ongeveer als op een gegeven moment twee jongens van een jaar of twintig bij ons in buurt blijven scooteren.. Super irritant en totaal niet passend in het beeld wat ik van de mensen hier heb.. Al kom ik vlug achter wat deze jongens drijft om ons te volgen.. ( whahhahaha arme Tanya!).. ze blijven vooral in de buurt van Tanya en staren dr aan maar vragen dr niks... Zij fietst harder.. Dan scooteren zij harder.. Te grappig.. En dan ineens zie ik waarom zij haar zo interessant vinden, en dat was me nog niet eens eerder opgevallen, ze heeft een wit tshirt aan met n zwarte bh. Alles is goed zichtbaar hahahah... Jah dan snap ik wel dat dit gebeurd!.. ze had niks door en dat heb maar zo gelaten aangezien ze zelf waarschijnlijk wel weet wat ze aan heeft... ( hilarisch... Ze keken hun ogen uit!).. Na een paar uren fietsen vragen we een visser of hij ons met fiets en al naar de overkant kan brengen om zo weer terug te fietsen langs een wijnmakerij voor n goed glas wijn!.. Dat doet hij en na onderhandelen zijn we gekomen tot het volgende bedrag: 5.000 K en 2 sigaretten van hem naar ons toe.. Je had zn hoofd moeten zien!.. Maar ja als je geen sigaretten hebt, moet je wat.. Hihihi.. Lachend vertelde hij het aan de rest van zn vrienden terwijl we wachten op het bootje. Na een prachtige oversteek en weer wat fietsen komen we aan bij de wijnmakerij.. dit is zo n plek waar witte, oude toeristen worden gedropt .. Aka FOXIES. En jah we mengen ons tussen de menigte.. Alles voor n glas wijn toch?
Nu is het nogal wat om wijn te scoren in dit land zo zijn er meerdere opties mogelijk als je het besteld:
Ze hebben het op dat moment niet( meest voorkomend)
Ze hebben nog maar n beetje in de fles, dus betaal je wat minder
Ze lenen t van de buren ( whaa)

nu dacht ik toch dat als je naar een wijnmakerij gaat ze je geen nee gaan verkopen. Ja, dat doen ze wel ( giller!).. ze hadden t niet meer, t was te druk geweest.. Ohh wacht nog een fles witte wijn ergens vandaan getoverd.. Tadaa.. Sara goes genieten van wijntje!

na de tocht heb ik afscheid genomen van Tanya, maar zie haar waarschijnlijk overmorgen in het volgende plaatsje. Aangezien zij heel kort in Myanmar is, moet ze vlugger reizen.. En hoe gezellig het ook was.. ik kan niet na anderhalve week het land doorkruist hebben. Toch is het wel een gegeven dat je echt niet off the beaten track kan, want alles zit nog pot dicht voor toerisme, dus jah eigenlijk gok ik dat ik met twee weken alles gezien heb, en dan vind ik het toch zonde om te blijven voor het blijven zelf. Dus vlieg ik waarschijnlijk naar n ander land daarna...
Maar dat neemt niet weg dat ik ook daar weer een geweldige tijd zal hebben!.. en ik zal zeker terug komen als dit land meer open word. Hoe moeilijk ik het ook vind dat veel van mijn geld naar de overheid zal gaan ipv naar de locale bevolking die het zo hard nodig hebben.. Want het doet me heel veel.. De verhalen van de lokale bevolking, het contrast, hoe krom! Iedereen verdient in mindere of meerdere mate een redelijk bestaan zonder zorgen of je je gezin te eten kunt geven, laat staan de gezondheidzorg kunt betalen e.d.
Ik weet dat ik reis om o.a te zien met mijn eigen ogen hoe landen in elkaar zitten, infrastructuur etc.. maar dit land.. Tjonge wat raakt het mij diep. dieper dan welk land dan ook die ik hiervoor bereist heb, tegelijker tijd ben ik een gezegend mens dat ik de durf heb om dit te doen... Reizen verrijkt ... Op welke manier dan ook.. Zo dat was even een eigen gedachte...

Een hele dikke kus van je reis reporter... Sweet dreams!