Sara Zen.. Sara Happy.. Sara Bali!

een hele hele hele hele goede middag allemaal.. eindelijk daar ben ik weer...
dusss lieve mensen ga heerlijk achterover zitten, neem er een lekker drankje bij en dan neem ik je mee door Java heen... naar Bali waar ik nu zit. Erg veel meegemaakt dus we gaan lekker beginnen...

we waren gebleven in Bandung: een enge en vieze stad.. maar wel de stad waar ik n treinkaartje koop voor een van de mooiste treinreizen in de wereld: van Bandung naar Yogja!.. affijn wij dat kaartje kopen.. lijkt wel n visum van Laos... zo mooi!... terwijl we teruglopen moeten we over een brug(over de drukke weg) die van metaal is.. nouja bijna helemaal hihi..want de gaten zaten er overal in en dat waren geen kleine gaten.. nee deze waren "er past een Noutsi doorheen" gaten.. je kunt je dus voorstellen dat ik vastgeklampt aan de leuning naar de overkant ben geschoven om mij vervolgens te gaan voorbereiden op hetzelfde ritueel met backpack de volgende ochtend als we gaan vertekken.. mensen kijken me aan terwijl ik om de leuning heen hang en schuivend over de Gaten brug glij.. de volgende ochtend glij ik weer terug over de brug en maak me klaar voor een geweldige treinreis.. Beenruimte.. thee service.. en dat in een aziatische trein ... WOW.. noutsi blij.. en al vlug sta ik tijdens het rijden in een deuropening naar buiten die normaal dicht hoort te zijn voor " eruitvallendestommetoeristen" ..ik dus lekker dat ding open.. sigaretje erin.. en heerlijk uit de trein hangen. al vlug besef ik me dat het eigenlijk helemaal niet veilig is om er half uit te hangen ... maar bedenk me ook meteen weer dat het ook niet uitmaakt om hier te sterven..hihi.. dusss lekker blijven hangen... het uitzicht is prachtig!.. zo mooi dat je het liefst met de trein heen en weer wilt... en weer heen... en weer terug.. na deze 7 uur durende geweldige ervaring, 1 pakje peuken, 1000 fotos, 6 koppen thee en 3 kwijlslaapjes verder kom ik aan het leuke Yogja!... een bruisend en gezellige stad met veel winkels.. kraampjes.. guesthouses.. restaurants en wat ziet mijn oog in de verte??.. is het waar??...echt waar??...ik loop.. ik stop... kijk weer en mijn ademhaling slaat over... ik zie een grote gouden regenboog... niet zomaar een gouden boog maar een hele gouden boog: MAC DONALDSSS... dat is nadat ik mijn backpack dump stop nummer 1! hihi... na goed samen met mijn genootje lopen we een leuke straat in en gaan naar een heel leuk guesthouse in het centrum, tas dumpen, oksles insmeren met de derde laag deo en hup naar de Mac.. 5 minuten later... ik zet mijn tanden in een chickenburger en mijn armen krijgen kippenvel, mijn maag begint te lachen en ik ben blij!... je kunt je natuurlijk wel voorstellen dat ik m naar binnen gepropt heb..
Yogja is een hele leuke stad in tegenstelling tot Bandung en Bogor. veel te zien en te doen en dus gaan we lekker de hort op.. hier ontmoeten we de volgende ochtend een klein meisje Marrigt. ik zal dr even omschrijven: dit meisje ziet eruit als een pindaatje.. is 1.50 hoog en heeft kort zwart haar. zij is een meisje oorspronkelijk uit indonesie en erg gek.. ze had een sidekick van Noutsi kunnen zijn.. ze is grappig en lekker relaxed.. dus ik neem deze Pinda ( zo wil ze namelijk graag genoemd worden) onder mijn arm en gaan als Pinda-Kaas met zn drieen de hort op. beetje slenteren en doen.. wat eten .. relaxen.. en zo breng ik mn tijd door in Yogja. de volgende dag is het tijd voor magische en geweldige Borobudur!!.. de trip die we geboekt hebben erheen begint om 5 uur s ochtends.. en das op zich geen probleem maar ik zal je even vertellen hoe de avond ervoor ging: na de hele dag slenteren en doen belanden we s avonds in een hele leuke Reggeabar.. daar hebben ze tot mijn vebazing Smirnoff...lekkerrr hoor... ( bier lust ik niet en wijn is hier reteduur of helemaal niet)...ik had al bier op en ging lekker over op dit foute drankje.. lekker met de locals gepraat en gedronken en voordat we het wisten was het al aardig laat geworden, en aangezien we om 4 uur op moesten hebben we maar besloten dat we moesten gaan slapen. jammer maarja.. wel nodig... 4 uur volgende ochtend: volgens Carol ging het luchtalarm af.. ik noem dit alarm gewoon Noutsi dr wekker en dus niks mis mee.. maar ik heb haar beloofd m niet meer te gebruiken hihi..tenminste dat denkt ze ..

hozen van de regen, en pikkedonker beneden waar we moesten wachten voelde ik me een : nog beetje dronken tourist die de verkeerde tour had geboekt. toettttt... busje in en op naar deze prachtig mooie tempel!! en wat was het een prachtige tempel... hij was van de bui8tenkant niet eens zo mooi maar zodra je bovenop stond en om je heen keek, kreeg ik wel kippenvel.. hoe hebben ze dit ooit gebouwd?!... na vele fotos en rondjes lopen in de vroege ochtend kwamen daar alle.. maar dan ook alle schoolbussen uit de omgeving aan binnen 30 minuten liepen er zo een 300 kinderen rond.. van die beginnende pubers met mobieltjes.. ik dacht nog .. laat me met rust want ik ben hier voor mn rust. niks bleek minder waar. Mister... Mister... Misterrrrrrrrrr... jaja... je gokt het misschien al.. ik ben met 300 kinderen op de foto geweest...20 leraren.. en nog een heleboel locals die er rond liepen. ik gok nu dus ook dat ik in 300 schoolwerken ingeplakt sta, op 20 koelkasten geplakt word en in nog een heleboel fotoalbums terecht zal komen! wat n giller. gewoon niet door kunnen lopen en het mooiste was nog dat ik op een gegeven moment een rijtje mensen had klaarstaan om te wachten zodat ze met mij op de foto mochten! 1 persoon met zn dochtertje wilde op de foto met mij want hij vond me zo lang. ( ze zijn daar ong 160 ofzo vaak). dus ik zeg dat mijn ene broer zo groot is en wijs dat aan in de lucht... hij schrok en riep of ik n foto had hihi.. die maar ff laten zien.. dat vond hij geweldig!..

na een geweldige Borobudur ervaring gaan we naar nog een andere tempel die ook veschrikkelijk mooi was!.. I just love tempels... op een tussenstop tussen die twee tempels loop ik ff te roken enz.. staat er een man fotos te nemen ( wat hier echt veel gebeurt op Java.. Bali heeft dit helemaal niet)... dus ik zeg en maak gebaren dat ik t niet wil... en doorgaan.. ik weer NO please mister... maar mister weer Klik!.. en toen was ik t zat..maar hij stond tever weg hih dus toen heb ik me maar omgedraaid en kon die mn rug fotograferen. ik stond me op te vreten, maar ben zen gebleven hihi. moet je voorstellen dat je de hele dagen op de foto word gezet... ik kan dat niet aan hoor.. maar op n gegeven moment heb je het niet meer door af trek je ff een gekke face haha.. Noutsi style.

Yogja was echt erg leuk maar wat we hierna gingen doen is tot nu toe mijn hoogte punt van deze reis... : BROMO VULCANO!... wij zitten in dubio of we de hele trip zelf zullen regelen of dat we n tour doen... aangezien indonesie duurder is dan de rest van azie vonden we dat wel n goed idee maar uiteindelijk toch de tour geboekt.. we worden s ochtends opgehaald bij ons guesthouse en onze kickass trip gaat beginnen. er word ons vertelt dat we zo een 10 uur onderweg zullen zijn die dag en dan laat aankomen bij de Bromo vulkaan. die zien we dan niet maar pas de volgende ochtend bij sunrise...spannend!!!... maar eerst de roadtrip from Hell... ik word in een busje gepropt.. en first destination van de tour is BROMO...
met een ipod vol Powerballads, Queen, Akon, Eminem, Europe enz ga ik met goede moed half onderuit gezakt zitten... niet wetende dat 10 uur reizen toch eigenlijk best heel lang is...als het alleen maar 10 uur was...

niet goed voor je rug.. en de rest van je lichaam haha.. en na een uur of 3 ben ik het zat!... na 5 uur begin ik te klagen.. na 8 uur ben ik niet meer aanspreekbaar... na 11 ben ik chagerijging met hoofdpijn en uitdrogingsverschijnselen(omdat hoe meer je drinkt, hoe meer je naar het toilet moet en dat kan niet in n busje)en ga ervan uit dat we nu al 1 uur langer hebben gereden en er nu dus al zeker wel moeten zijn ergens!...guess what: NOT... na deze verschikkelijk lange busreis worden we aan de kant van de weg gezet en krijgen we de mededeling dat we hier moeten wachten op n ander busje.. WAT??!! NO!!... we zijn al een uur te laat aangekomen maar we zijn dus nog niet aangekomen hihihi.. ik probeer positief te blijven en beeld me in dat t andere busje ons in 10 minuten op de juiste plek brengt...( ahhh was dat maar zo zeg hey!)... aan de andere kant was ik wel blij dat de buschaffeur niet meer reed want die zal wel kapot geweest zijn...
oke een half uur later stopt er een ander busje en we worden ingeladen... duimend zit ik in t busje terwijl ik vraag hoe ver het is naar Bromo. Dit had ik beter niet kunnen vragen: 2 hours, zegt de man! waaaaaatttt... neeeeeeee shoot me!... ik ben voorbij de fase dat ik me niet fris voel, moe ben en chagerijnig en zit nu in de fase: verschrikkelijk stinken, dooodmoe en emotieloos ben...! dan komt het volgende dalpunt... dit is geen gewone weg meer... dit is een stuiterende weg die alle kanten opgaat, bochtjes..gaten in de weg etc! anderhalf uur later waren we er en worden gedropt bij ons guestghouse met BROMO vulkaan view. dit zou betekenen dat ik er al naar sta te kijken maar nog niks kan zien!... dit vind ik erg spannend en kan niet wachten tot de komende nacht als we de tour gaan doen... ik hoop dat deze hele rit het zeker waard was en niets is minder waar. de volgende ochtend rond 3 uur staan we op om naar het viewpunt gebracht te worden.. daar stond ons een flinke klim te wachten... maar dat maakte allemaal niet meer uit: wij zouden de drie vulkanen gaan zien...hoe mooi is dat!!!een maanlandschap...een adembenemende grote vlakte met al die practige vulkanen... de zon komt op.. en serieus Carol en kijken elkaar aan we samen waren we emotioneel van het zien van deze prachtige vulkanen!!.. ik was de gelukkiste vrouw van heel Java op dat moment... magisch.. Onwerkelijk... Betoverend... die hele rit viel hierbij in het niets en ik zou de hele trip zo weer doen voor deze ochtend van prachtige dingen.. nadat we op het viewpunt stonden zijn de naar de vulkanen toe gegaan om daar op de grote krater te staan en met paarden omhoog te trekken.. onwerkelijk en ik krijg weer taranen in mijn ogen als ik eraan terug denk. Marja zou dit werkelijk Magisch gevonden hebben ook... en hoe Marja dit zou omschrijven? WHAT A VIEW SAAR! hihihi...

Ik ben volop ongeloof en vol emotie als ik deze prachtige vulkanen ga verlaten om mijn weg door te zetten naar onze next stop: BALI!!!.. dit betekent een heerlijk brrodje ei met thee bij de Bromo vulkaan en hup n busje in... deze rit zou van 10 tot 16 duren naar de boot van Bali en daarna nog n uurtje naar Lovina ,maar ook dit gaat m niet worden, het stadje waar we dolfijnen gaan spotten...

in de bus kom val ik vrij vlug in slaap want ik was gesloopt van de hele rit vorige dag en de korte nacht en de flinke klim en indrukken... dus ik plat en kwijlen... na de terror berg af te zijn gekomen weer worden we weer gedropt bij die weg waar we n uur later met n grote bus zouden gaan de pont voor Bali. en inderdaad na 1 uur komt de bus.. ik laad mezelf in en stel mn backpack veilig... en al vlug verdwijn ik weer in mooie dromen... de busrit was lang ... langer dan de planning was.. maargoed dat mag de pret niet drukken.. en na twee dagen reizen met n trekking tussendoor raak je in een soort van flow van Dirt en sleeping where u can. want je bent gewoon kapot en vies. eenmaal na een lange rit van ongeveer 7 a 8 uur komen we aan bij de terminal.. hup de boot in en rennen naar het toilet: die hoefde ik niet te zoeken die rook je vanuit de bus al. maaja als je moet dan moet je hihi.. het uitzicht was wel prachtig hahahhaa...na een half uur moesten we weer de bus en daar maakte Carol en ik de grootste fout van de dag: wij gingen als eerste de bus in. hoezo fout denk je dan.. nou ik zal je vertellen dat er je dan veel meer dingen opvallen als dat n bus al vol met mensen zit. en dit gebeurde nu natuurlijk ook... we stappen in de lege grote bus en mn oog valt op snel, kruipend, donker beestje die van links naar rechts over de grond loopt. niet erg denk je dan toch?... neee dat zou je denken... neee je zou denken: hey leuk n beestje in de bus! Carol zegt: wat is dat?... en op dat moment zioe ik dat er niet 1..., ook niet 2....., en zeker niet maar 10.... maar wel honderden kakkerlakken door de bus heen lopen. over stoelen ramen en de vloer!...nou ik kan je vertellen dat je na deze reis van de afgelopen dagen... hier echt helemaal niks mee kan!... wat moeten we nu??... we kunnne niks anders dan zitten en accepteren dat deze bus vol ongedierte zit... en na heel veel beesten dood te hebben geslagen hebben we maar gedaan. ik heb dit nog nooit meegemaakt... dit ging echt om n hele bus vol, maar dan ook echt vol met deze beesten... en wij hadden nog geluk dat we nog maar 10 minuten in deze bus zaten terwijl veel mensen door naar Denpansar gingen en dus flink wat uren in de bus moesten zitten. yeaaaaahhhh bevrijdt!!! hup n mini bus naar Lovina en nadat we daar ook weer veel te laat aankwamen hebben we heerlijk een guesthouse geboekt en zijn we gaan slapen...ZZZzzZZZzzZZZZZZ

Bali It Is!!!... een dikke kus van een best bruine Sara! next stops: Lombok and Gili islands! kussssss